دل نوشته پا طلایی!

امروز یه کم دلم گرفته... دلم می خواد واسه دل خودم بنویسم....

از این شعر خیلی خوشم میاد:

چه روزها که يک به يک غروب شد، نيامدي * چه بغضها که در گلو رسوب شد، نيامدي

خليل آتـشـين سـخن، تبر بدوش بت شـکن * خداي ما دوباره سنگ و چوب شد، نيامدي

براي ما که دلشـکـسـتـه و خسـته ايـم نه * ولـي براي عـده اي چه خــوب شد نيامدي

تمام طـول هـفته را در انتظــار جمعــه ایـم * دوباره صبـح، ظـهر، غــروب شد، نيــامدي

و از این شعر :

گفتند که تک سوارمان در راه است

از اول صبح چشممان بر راه است

از یازدهم دوازده قرن گذشت

تا ساعت تو چقدر دیگر راه است؟

                   خــد ا  کــند کــه بیــــا یـــی...